Metody pracy

Stawiamy na efektywne i nowatorskie metody pracy z Twoim Dzieckiem są wśród nich:

• Metoda wczesnej nauki czytania Glena Domana
• Metoda odimiennej nauki czytania Ireny Majchrzak
• Metoda nauki pojęć matematycznych wg E. Gruszczyk – Kolczyńskiej
• Metoda Ruchu Rozwijającego Weroniki Sherborne
• Metoda ruchowej ekspresji twórczej Rudolfa Labana
• Metoda Carla Orffa
• Metoda Kniessów

Wszystkie te metody wspomagają naturalny rozwój Twojego Dziecka i stymulują ten rozwój. Podczas zabawy dzieci rozwijają zdolności i umiejętności, które są niezbędne w funkcjonowaniu społecznym, emocjonalnym i fizycznym.

METODY NAUKI CZYTANIA

METODA IRENY MAJCHRZAK – metoda dotyczy dziecięcej inicjacji w tajemniczy świat czytelnictwa, przy wykorzystaniu imienia dziecka. Irena Majchrzak sugeruje, że dziecko, przez własne imię, z którym się utożsamia, rozbudzi swoje zainteresowanie pismem, pisaniem i czytaniem.
W tej koncepcji, zabawy i gry są wspólne dla wszystkich, w których jednak każdy działa z innym materiałem. Metoda ma charakter analityczno- syntetyczny, a zestawy obrazkowo- słowne pomagają w percepcji tekstu na bazie poznanych liter.
Dzieci nauczane tą metodą potrafią nie tylko odczytywać własne imię ale i wiele innych wyrazów, potem zdań.

METODA GLENA DOMANA – u jej podstaw leży globalna nauka czytania. Metoda przeznaczona jest dla dzieci poniżej piątego roku życia, dla małych dzieci, zacząć ją stosować można już u noworodka.
Doman twierdzi, iż „im więcej informacji wchłonie dziecko poniżej piątego roku życia, tym więcej ich zapamięta”.
Ogromną rolę w tej koncepcji, prócz doskonalenia kompetencji językowych, odgrywa oddziaływanie na analizatory wzroku i słuchu, a także rozwijanie spostrzegawczości, co staje się później niezbędne dla dziecka przy poznawaniu sylab, liter i ich różnicowaniu. Nasze doświadczenie wskazuje, ogromna efektywność tej metody, dzieci czytają proste wyrazy już po roku nauki.

EDUKACJA MATEMATYCZNA

METODA EDYTY GRUSZCZYK-KOLCZYŃSKIEJ – celem tej metody jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci. Zaplanowane działania służą wprowadzeniu nowych treści lub uporządkowaniu i ukierunkowaniu nagromadzonych doświadczeń dzieci.
Głównym sposobem uczenia się matematyki jest rozwiązywanie zadań. Nie wszystkie dzieci radzą sobie z tą umiejętnością. Często napotykają trudności, zniechęcają się do wykonywania kolejnych działań, aby uniknąć przykrości. Należy dostosować więc treści kształcenia do możliwości intelektualnych dzieci. Ta metoda ma właśnie wspomagać rozwój umiejętności matematycznych dzieci i uczyć je radzenia sobie z emocjami.
Edyta Gruszczyk – Kolczyńska i Ewa Zielińska to autorki koncepcji “Dziecięca matematyka”, której celem jest wspomaganie rozwoju umysłowego dzieci, zwłaszcza w zakresie kształtowania pojęć matematycznych.
Okres przedszkolny to czas otwierania się ciekawskich, dziecięcych oczu na świat, czas poznawania i doświadczania. To także okres wielkich możliwości, które wymagają odpowiedniej stymulacji i bodźców potrzebnych do kształtowania czynności umysłowych. W edukacji matematycznej ważne jest, aby mieć świadomość tego, w jaki sposób dzieci w wieku przedszkolnym uczą się.
Edukacja matematyczna metodą E. Gruszczyk – Kolczyńskiej sprzyja stymulowaniu uzdolnień matematycznych u dzieci a także dobrze przygotowuje je do nauki matematyki w szkole.
Metoda sprzyja rozwojowi inteligencji operacyjnej dzieci, uodparnia je na sytuacje trudne i rozwija umiejętności matematyczne.

METODY OGÓLNOROZWOJOWE

METODA WERONIKI SHERBORNE – zwana Metodą Ruchu Rozwijającego jest metoda niewerbalną, poprawiającą komunikację dziecka z otoczeniem.
Głównym założeniem jest posługiwanie się ruchem jako narzędziem we wspomaganiu rozwoju psychoruchowego dziecka i terapii zaburzeń rozwoju.
Zadaniem jej jest rozwijanie przez ruch sprawności ruchowej, świadomości własnego ciała, przestrzeni działania w niej, a także dzielenia przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązywanie z nimi bliskiego kontaktu. Umożliwia ona zaspakajanie potrzeb bezpieczeństwa, wzrostu i rozwoju, a także potrzeb społecznych i poznawczych. Pozwala na osiągnięcie zamierzonych efektów eliminując strach i obawę.

METODA PAULA DENNISONA ( KINEZJOLOGIA EDUKACYJNA)
Kinezjologia edukacyjna, to praktyczny i dynamiczny system, który posługuje się prostymi ruchami ciała dla zintegrowania funkcji mózgu.
Dużą atrakcją tej metody jest jej wyjątkowa łatwość i użyteczność. Specyficzne ruchy gimnastyki mózgu uaktywniają sieci neuronowe w całym mózgu, w obu półkulach równocześnie, pomagają budować podstawy potrzebne do zapewnienia sukcesu w uczeniu się w ciągu całego życia.
Kinezjologia Edukacyjna pomaga poprzez ćwiczenia, na poprawę wzroku, pamięci, rozumienia, koordynacji i podstawy. W skład tej metody wchodzą elementy: treningu wzroku, Dotyku dla Zdrowia, procesów emocjonalnych i specyficznych działań ruchowych.

PEDAGOGIKA ZABAWY
Pedagogika zabawy jest metodą, która stwarza możliwości dzieciom do działania w atmosferze akceptacji i zaufania.
Celem pedagogiki zabawy jest dostarczenie prowadzącemu różnorodnych pomysłów, które umożliwią świadomą i kreatywną pracę z grupą.
Aktywizowanie uczniów w procesie nauczania jest obecnie uznawane za najważniejszą zasadę nauczania i uczenia się. Głównymi celami pedagogiki zabawy są: harmonijny i wszechstronny rozwój dziecka, pomoc w odkrywaniu najlepszych cech dziecka.

METODA PROJEKTU – metoda projektów polega na praktycznym działaniu dotyczącym realizacji pewnego zadania, które zaproponowały dzieci lub nauczyciel.
Nauczyciel jest tu jedynie osobą wspomagającą, wyzwalającą inicjatywę dziecka. Pomysł na projekt zależy przede wszystkim od zainteresowań dzieci, lub sytuacji problemowej, w jakiej się znalazły.
Najlepsze przyswojenie określonej wiedzy przez dzieci to praktyczne działanie. Następstwem tego jest wzrost odpowiedzialności za własne postępowanie. Dzieci, które doświadczyły. Metoda projektów, w której zawarte jest podejście przedsiębiorcze, jest metodą nauczania i jednocześnie uczenia się. Pozwala bowiem angażować się uczniom w pełni: uczyć i przeżywać, korelować operacje intelektualne z działaniami praktycznymi i doznaniami estetycznymi [Irena Denicka] Zadaniem projektu jest, bowiem wszechstronna i wieloaspektowa interpretacja wskazanego problemu, tematu. Najczęściej projekty mają integrować wiedzę i umiejętności z różnych przedmiotów. Mogą one być prowadzone przez jednego nauczyciela, ale przy współudziale innych nauczycieli, specjalistów. Takie interdyscyplinarne podejście jest dobrym przygotowaniem do egzaminów kończących pewien etap nauki np. w gimnazjum, gdzie egzamin składa się z bloku przedmiotów: humanistycznych i matematyczno-przyrodniczych swobody inicjowania działań osiągają w późniejszym okresie lepsze wyniki w nauce.

METODY ROZWOJU PRZEZ SZTUKĘ

DRAMA – jest specyficzną metodą w nauczaniu i wychowaniu, która polega na rozwiązywaniu problemów poprzez działania w roli, poprzez uczestniczenie w fikcji dramatycznej, najczęściej improwizowanej lub opartej na tekście literackim.
Drama uczy samodzielności myślenia i działania, aktywności i otwartości, rozwija emocje, wyobraźnię i fantazję, także elokwencję i plastykę ciała, wyrabia umiejętność współżycia i pracy w grupie.

METODA CARLA ORFFA – głównym elementem tej metody jest śpiew i gra na prostych instrumentach perkusyjnych.
Pozwala na twórczą samodzielność dzieci, poszukiwanie różnych rozwiązań. Taka aktywność prowadzi do intensywnego rozbudzania wyobraźni i wrażliwości muzycznej.

METODA RUDOLFA LABANA – jest to metoda twórczej gimnastyki.
Każdy ćwiczy to, na co ma ochotę. Nauczyciel podczas prowadzenia zajęć łączy słowa, rytm i muzykę.
Zabawy prowadzone tą metodą są dla dzieci źródłem odprężenia i relaksu. Dzieci wzbogacają swoje doświadczenia związane z wyczuciem własnego ciała, ciężaru i przestrzeni, mogą swobodnie wyrażać własną osobowość poprzez ruch inspirowany muzyką.

METODA KNIESSÓW – jest to metoda, która ma na celu kształtowanie i rozwój fizyczny dziecka poprzez ruch, muzykę, zastosowanie oryginalnych przyborów.
Ćwiczenia odbywają się na wszystkich grupach mięśniowych z uwzględnieniem automasażu. Jednocześnie uwrażliwia się małe dziecko na piękno muzyki klasycznej.
W metodzie tej główny nacisk kładzie się na ruch. Ważną rolę w metodzie Kniessów spełniają przybory do ćwiczeń ruchowych, przybory do wytwarzania dźwięków.